На русском языке:
Washington Post: Свободные страны должны помочь диссидентам избежать госконтроля диктатур и сделать так, чтобы о политзаключённых из этих стран не забыли
Аўтарытэтнае амерыканскае выданне The Washington Post выпусціла рэдакцыйную калонку пра палітычных зняволеных, якіх кінулі за краты на працяглыя турэмныя тэрміны за пасты ў Twitter ці Telegram.
Прычым размова не толькі пра Беларусь: практыкі татальнай цэнзуры, сачэння за людзьмі і прамую забарону на свабоду слова ў інтэрнэце назіраецца ў Мʼянме, Расіі, Кітаі, Іране, Кубе, Паўночнай Карэі, Турцыі, Егіпце і іншых недэмакратычных краінах.
«Калі турмы бітком набітыя тысячамі людзей, якія проста прайшліся па вуліцы ці адправілі твіт, рэпрэсіі больш не хаваюцца. Гэта яркі, пульсавалы сігнал аб тым, што свабода знаходзіцца ў гаротным становішчы», – піша WP.
У матэрыяле згадваецца вялікая колькасць беларускіх палітвязняў: Данута Пярэдня, Віктар Дзіброў, Марфа Рабкова, Адам Саўко, Ігар і Дар’я Лосік, Кацярына Хулхачыева, Алесь Бяляцкі ды іншыя.
У аўтарытарных краінах няма ніякай свабоды інтэрнэту, і пад рэпрэсіі за пасты ў сацсетках трапляюць найперш самыя прасунутыя маладыя людзі.
Выданне піша, што пратэстоўцам і дысідэнтам патрэбна дапамога свабодных краін, каб абысці дзяржаўны кантроль:
«Дэмакратычныя дзяржавы могуць распрацоўваць і распаўсюджваць праграмнае забеспячэнне для шыфравання, якое абароніць іх лічбавыя камунікацыі, а таксама інструменты, якія дазваляюць людзям абыходзіць урадавыя інтэрнэт-блакіроўкі і сачэнне».
На думку рэдакцыі, каб дапамагчы людзям у гэтых краінах, свабодныя краіны таксама павінны выкарыстоўваць усе дыпламатычныя рычагі, якія ў іх ёсць.
«Дыктатары павінны гучна і ясна пачуць, што жорсткія паводзіны не будуць апраўданыя або праігнараваныя. Кожная справа палітвязня – гэта пародыя на правасуддзе. Свабода слова, абʼяднанняў і перакананняў не зʼяўляецца злачынствам. Самы дзейсны адказ – прыцягнуць увагу да цяжкага становішча палітычных зняволеных і зрабіць так, каб пра іх не забыліся».
