На русском языке:
Мнение. Егор Лебедок о Военной доктрине Союзного государства
Аглядальнік Ягор Лебядок у сваім тэлеграм-канале аналізуе выступ Сяргея Шайгу і Вайсковую дактрыну Саюзнай дзяржавы, якая на самой справе – не новая. Прыводзім яго словы без зменаў.
Сёння на паседжанні сумеснай калегіі міністэрстваў абароны Расіі і Беларусі Сяргей Шайгу пасля пералічэння мерапрыемстваў НАТА паблізу межаў Беларусі і Расіі сказаў: «У існуючых умовах вымушаныя прымаць меры адпаведнага характару. Падрыхтавана новая Вайсковая дактрына Саюзнай дзяржавы, якую плануецца зацвердзіць у бліжэйшы час на чарговым паседжанні Вышэйшага дзяржаўнага савета Саюзнай дзяржавы». Калі глядзець выступленне Шайгу, то гэтая дактрына згадваецца пасля слоў аб неабходнасці мер у адказ, з намёкам, што гэта зваротная рэакцыя, але ўсё ж у яго прамове не абавязкова чытаецца як зваротная, гэта мог быць новы падзел дакладу. Але расійская прапаганда (ТАСС, РІА, Першы канал і г.д.) пачала падаваць дактрыну як відавочна выяўленую адказную меру, а за ёй пачала капіяваць і беларуская ( «что миряне, то и обезьяне»). Напрыклад, «паводле яго слоў, адна з такіх мер – новая Вайсковая дактрына Саюзнай дзяржавы», «гэта адна з мер у адказ на пагрозу, якая зыходзіць ад Захаду, а таксама на палітычны і эканамічны ціск» і г.д. Гэта расійская прапагандысцкая класіка ў паднясенні агрэсіўнасці Захаду, калі трэба абгрунтаваць свае рухі цела (апускаючы, вядома ж, з якіх падзей і ў якім годзе НАТА пачало інтэнсіфікаваць выдаткі, разведку, аператыўную падрыхтоўку, ствараць змешаныя БТГ з краінамі па-за блока і г.д.) . Праўда, у дадзеным выпадку гаворка не пра абгрунтаванне, а проста пра выкарыстанне старой падставы для падмацавання прапагандысцкага парадку дня.
На самой справе «новая» вайсковая дактрына так званай Саюзнай дзяржавы не новая і не звязаная з падзеямі 2020-2021 года. Праект дактрыны быў ухвалены распараджэннем В. Пуціна ад 19 снежня 2018 года №390-РП і пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 13 лiстапада 2018 г. № 813. Абодва прававыя акты ўтрымліваюць пункт аб наступным унясенні праекта дактрыны на зацвярджэнне / разгляд Вышэйшага дзяржаўнага Савета або Савета міністраў Саюзнай дзяржавы. Але паседжання ВДС з тых часоў не было, натуральна і вайсковая дактрына не прынятая. Ці падпішуць дактрыну на маючым адбыцца ВДС – пытанне, якое залежыць ад падпісання і інтэграцыйных карт. Але і без гэтага дакумента Рэгіянальная групоўка войскаў (сіл) Беларусі і Расіі паспяхова прымяняецца, не абмяжоўваючыся такога роду нарматыўнымі прававымі актамі, роўна як і іншае ваеннае ўзаемадзеянне Беларусі і Расіі можа ажыццяўляцца без гэтага дакумента або выкарыстоўваючы дзейную дактрыну 2001 года.
На калегіі падпісаныя пратаколы аб падаўжэнні тэрмінаў дзеяння пагадненняў аб размяшчэнні на тэрыторыі Беларусі расійскіх вайсковых аб’ектаў – вузла сістэмы папярэджання аб ракетным нападзе «Баранавічы» і радыёстанцыі Вайскова-марскога флоту «Вілейка». У гэтых пратаколаў таксама быў доўгі шлях да падпісання. Урад Расіі яшчэ ў лютым 2021 года падпісаў распараджэнне аб адабрэнні пратаколаў аб працягу дзеянняў пагадненняў аб парадку ўтрымання вузла «Баранавічы» і радыёстанцыі «Вілейка». У чэрвені 2021 года тэрмін дзеяння асноўных пагадненняў мінуў. У жніўні 2021 года Лукашэнка падпісаў указ аб адабрэнні пратаколаў аб працягу пагадненняў. Але толькі сёння яна падпісаная міністрамі абароны.
Сёння міністры абароны дзвюх краін зацвердзілі план двухбаковага вайсковага супрацоўніцтва на 2022 год, які ўключае 139 мерапрыемстваў па розных напрамках сумеснай дзейнасці абаронных ведамстваў. Гэта менш, чым было запланавана ў 2021 годзе – 160 мерапрыемстваў (што і зразумела, у гэтым годзе адбыліся ССВ «Захад-2021»), але больш, чым планавалася ў 2020 годзе – 120 мерапрыемстваў.
Шайгу таксама паведаміў, што «першачарговая ўвага нададзена рэгіянальным групоўкам войскаў узброеных сіл Рэспублікі Беларусь і Расійскай Федэрацыі, а таксама развіццю аб’яднаных сістэм ваеннага прызначэння». Хутчэй за ўсё, гаворка ідзе аб нарошчванні расійскіх ВПС і СПА ў Беларусі пад шыльдай вучэбна-баявых цэнтраў або іншымі спосабамі, і, магчыма, аб зменах парадку функцыянавання Адзінай сістэмы проціпаветранай абароны Беларусі і Расіі ў мірны і ваенны час.