Меркаванне. Ягор Лебядок пра зброю ў руках супрацоўнікаў МНС

Фота з асабістага архіва Ягора Лебядка
4 хв.

На русском языке: Мнение. Егор Лебедок об оружии в руках сотрудников МЧС

Аглядальнік Ягор Лебядок у сваім тэлеграм-канале патлумачыў, што значаць словы міністра па надзвычайных сітуацыях Вадзіма Сіняўскага пра зброю ў руках супрацоўнікаў яго ведамства. Прыводзім яго словы без зменаў.

На мінулым тыдні шэраг СМІ звярнулі ўвагу на словы В. Сіняўскага: «Сёння на МНС, у выпадку ўвядзення надзвычайнага становішча, ускладаюцца задачы па ахове важных аб’ектаў і спыненні беспарадкаў, калі спатрэбіцца – і са зброяй у руках».

Сіняўскі ў агульным нічога новага не сказаў. У верасні 2021 года ўступіў у сілу закон «Аб змяненні законаў па пытаннях абароны суверэнітэту і канстытуцыйнага ладу», згодна з якімі ў закон аб надзвычайным становішчы дададзены пункт: «Органы i падраздзяленнi па надзвычайных сітуацыях прыцягваюцца <…> ў выпадку ўвядзення надзвычайнага становішча па падставах, названых у абзацы трэцiм артыкула 3 гэтага Закона [беспарадкі, якія суправаджаюцца гвалтам ці пагрозай гвалту з боку групы асоб …], – таксама для аховы крытычна важных аб’ектаў і спынення беспарадкаў ». Ён проста агучыў працяг лініі па развіццю мер утрымання ўлады на выпадак масавых выступаў грамадзян.

Паколькі ў будучыні чакаецца ў выпадку выступу народа (ну ці хто ужывае прапаганду Лукашэнкі – «купленых» або «звар’яцелых») больш сур’ёзнае размеркаванне па тэрыторыі краіны, а штат МУС абмежаваны, то неабходна набраць лаяльны кантынгент, які можна аператыўна сфарміраваць і хутка ўжыць для падаўлення (стрымлівання) выступаў у рэгіёнах. Дзеянні сілавых структур у 2020 годзе і патрапіўшыя ў СМІ дакументы паказалі, што для падаўлення выступленняў былі спробы выкарыстоўваць і інтэнсіфікаваць у далейшым тактыку манеўраных дзеянняў: частка дапаможнага кантынгенту ахоўвае аб’екты і ўдзельнічае ў ачапленні, тады як асноўныя сілы (перш за ўсё МУС), толькі мінімальна адцягваючыся на ачапленне і іншыя статычныя задачы, дзейнічаюць як мабільныя ўдарныя групы (прэвентыўныя затрыманні актывістаў дома, налёты на пачаткі фарміраванняў груп і калон, падзел і знішчэнне вялікіх груп грамадзян за кошт раптам атачэнняў і абыходаў, канваяванне і «выхаваўчыя меры», і г.д.).

Натуральна, чалавек са зброяй варты дзесятка сілавікоў толькі з дубінкамі па ўздзеянні на бяззбройных грамадзян. Таму, з лютага ідзе актыўная праца па падборы штата асоб для процідзеяння масавых выступленняў грамадзян, якія маюць зброю па службе або рабоце,то бок з ваенізаваных арганізацый і арганізацый з асаблівымі статутнымі задачамі. Ваенізаваныя арганізацыі, да якіх належаць, напрыклад, Следчы камітэт і Дзяржаўны камітэт судовых экспертыз, будуць прымяняцца як самастойныя арганізацыі ў аператыўным падначаленні дзяржаўнаму органу, якi вызначаецца прэзідэнтам Беларусі, у выпадку ўвядзення надзвычайнага становішча на ўсёй тэрыторыі.

Грамадзяне, служачыя (якія працуюць) у арганізацыях з асаблівымі статутнымі задачамі, могуць стаць хутка фарміруемым ядром тэрытарыяльных войскаў, якія ў такім фармаце будуць задзейнічаныя для процідзеяння выступам грамадзян у межах рэжыму надзвычайнага / ваеннага становішча. Да такіх арганізацый належаць лесагаспадарчыя арганізацыі (ужо праведзеныя трэніроўкі па ТэрО з работнікамі некаторых лясгасаў), БТПР, службы інкасацыі, Белпошта, ДТСААФ, БСФО «Дынама», а таксама «ГардСэрвіс» і «Энерга-ОІЛ». Гэтак жа могуць быць задзейнічаныя арганізацыі ваенізаванай аховы. Па служачых (работніках) гэтых арганiзацый праверкі на лаяльнасць ужо ці прайшлі або ідуць, што робіць такія фарміраванні больш лаяльнымі Лукашэнку, чым проста тэрытарыяльныя войскі, фармаваныя са звычайных грамадзян. Плюс да таго, у нейкай форме будуць прыцягвацца лаяльныя запаснікі МУС, ССО і інш структур (як гэта ўжо было ў мінулым годзе).

Ваенізаваныя арганізацыі і тэрытарыяльныя войскі могуць быць тым ці іншым чынам задзейнічаны і без увядзення надзвычайнага здарэння, як было ў 2020 – у межах дзяржаўнай сістэмы рэагавання на акты тэрарызму, дзейнасць тэрарыстычных арганізацый, НВФ і масавыя беспарадкі. Ці проста ў любым патрэбным фармаце, таму што «часам не да законаў». Законы патрэбныя толькі для зняцця адказнасці – псіхалагічнай і юрыдычнай – з такіх асоб, якія прыцягваюцца да падаўлення выступленняў грамадзян.

Папярэдні матэрыял
Меркаванне. Дар'я Чэхава пра рэальную сітуацыю з COVID-19 у адной з бальніц Мінска
Наступны матэрыял
Меркаванне. Арцём Праскаловіч пра мінюст, Сліжэўскага і тое, ці відаць 80%

Iншыя матэрыялы