In English:
Opinion. Telegram channel «Narodny deputat»: «What if it’s the opposite?»
На русском языке:
Мнение. Телеграм-канал «Народны дэпутат»: «А если наоборот?»
У тэлеграм-канале «Народны дэпутат» з’явілася калонка пра тое, што адбываецца ў Беларусі, як магло б быць «наадварот» і чаму падчас падзення рэжыму на яго абарону не выйдзе ніхто. Прыводзім пост без змен.
«А калі наадварот? Уявіце, што выданне «СБ – Беларусь сегодня», эмблему тэлеканала «СТВ» прызналі экстрэмісцкімі? А што, калі да былых палкоўнікаў і генералаў прыйшлі з ператрусамі, разграмілі ўсю хату, канфіскаваўшы ўсё каштоўнае? А як гэта, калі за налепку чырвона-зялёнага сцяга на машыне затрымліваюць настаўніка ці айцішніка і даюць 15 сутак? І калі вось гэта ўсё не толькі немагчыма праверыць на законнасць, але і абскарджваць? А куды бегчы, акрамя Расіі, калі за падтрымку Лукашэнкі ў Беларусі чакаюць крымінальныя справы?
Такая фантасмагорыя цяперашніх рэалій падахвочвае яшчэ мацней задумвацца аб тым, на што здольны чалавек, які страціў шматлікае і не мае магчымасці дамагчыся справядлівасці і вяршэнства закона.
Улада, знішчаючы ўсё альтэрнатыўнае, ёй не падкантрольнае і яе крытыкуючае можа дайсці да таго, што канцэнтрацыя чалавечай нянавісці, крыўды, пачуцця несправядлівасці і жадання помсты пры акне магчымасцяў выльецца на чыноўнікаў, сілавікоў, прапаганду, сімвалы, звычаі і ўсё, што звязана з уладай.
А што, калі права на тлумачэнне такога юрыдычнага паняцця, як «сацыяльная розніца» і «годнасць», распальванне і ўшчамленне якіх манапольна трактуецца і тлумачыцца ўладай, пяройдзе да іншых уладаў? Не абавязкова да цяперашняй апазіцыі.
Уявіце, што «сацыяльную розніцу» будуць тлумачыць не ўмоўны Максім Знак, хоць і пацярпелы ад улады, але які мае годнасць і разуменне юрыдычнай абʼектыўнасці, а новы Ленін ці беларускі чэ Гевара?
«…расстрэльваць змоўшчыкаў і якія вагаюцца, нікога не пытаючыся і не дапушчаючы ідыёцкай цяганіны…»
22 жніўня 1918 г. (Ленін В.І. Поўн. сабр. Мн.)
Са сваёй «вежы некрамля» я бачу, што на масавую абарону ўлады не ўстане ніхто, і гэта вельмі падобна на крах СССР, пры якім ні армія, ні наменклатура, ні народ не выйшаў на абарону савецкай дзяржавы і яе ўлады. Бо па горла былі сытыя.
І гэта пры тым, што пасля 2020 года ў Беларусі назіраецца дагасаючае кіраванне са спробамі мабілізацыйнай накачкі. Павінны. Аператыўна. Бегчы. Павінны. Усё і ўсюды. Забяспечыць. Мне здаецца, мяжа заціскання гаек бачная, напрыклад, па сельскай гаспадарцы: калі ў Брэсцкай вобласці візіты чыноўнікаў на месцы, праверкі і справаздачы ўспрымаюцца больш стрымана, то ў Віцебскай нервовасць і канфліктнасць, вытрыманая на ўсіх гэтых мадэрнізацыях, оршах і іншых праектах, бачна няўзброеным поглядам. Схаваў кіраўнік адзін няспраўны камбайн далей, пракуратура выявіла – і адразу ж парушэнне дзяржстатсправаздачнасці, утойванне, крымінальная справа.
Не ведаю, дзе мяжа ў спружыны. Людзі стаміліся, але косы яшчэ адчуваюць дрыготку мужыцкай рукі. Рэзерв ёсць, але незразумела, у які момант гэтая рука перастане дрыжаць.
Ваш народны дэпутат».
